Ας σκεπαστώ

[ianis]

Γεια σας.

Σας παρακαλώ, από την εξής αναφορά, δεν ξέρω ποια είναι η κλίση που βρίσκεται το ρήμα σκεπαστώ, που νομίζω ανήκει στο σκεπάζω, ίσως αντιστοιχεί στην προστακτική α' προσώπου, που νομίζω δεν είναι κανονικό να υπάρχει:

"Αλλά αν έτσι φαίνεται καλά ας σκεπαστώ κι ας ροχαλίζω."

 

[διαφορετικός]

Γεια σου, ianis.

Μου φαίνεται πλήρως κανονική κλίση, αλλά παθητική:
«α' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος σκεπάζομαι» (από σκεπαστώ - Βικιλεξικό )

 

[ianis]

Έχεις δίκιο Διαφορετικό, αυτό είναι, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

 

[διαφορετικός]

Ευχαρίστησή μου!

 

[Perseas]

... ίσως αντιστοιχεί στην προστακτική α' προσώπου, ...

"Αλλά αν έτσι φαίνεται καλά ας σκεπαστώ κι ας ροχαλίζω."

Η προστακτική στα νέα ελληνικά έχει μόνο 2ο πρόσωπο ενικού και πληθυντικού (σκεπάσου - σκεπαστείτε).
Η υποτακτική αορίστου στις κύριες προτάσεις (όπως εδώ: ας σκεπαστώ) χρησιμοποιείται με μελλοντική σημασία.

Η υποτακτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θέση προστακτικής, π.χ. Να μην το ξανακάνεις αυτό!
Το ίδιο ισχύει και για την οριστική, π.χ. Με περιμένεις λίγο (=περίμενέ με), για να εκφραστεί κάποια επιθυμία με ευγένεια/λεπτότητα.

 

[ianis]

Η προστακτική στα νέα ελληνικά έχει μόνο 2ο πρόσωπο ενικού και πληθυντικού (σκεπάσου - σκεπαστείτε).
Η υποτακτική αορίστου στις κύριες προτάσεις (όπως εδώ: ας σκεπαστώ) χρησιμοποιείται με μελλοντική σημασία.

Η υποτακτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θέση προστακτικής, π.χ. Να μην το ξανακάνεις αυτό!
Το ίδιο ισχύει και για την οριστική, π.χ. Με περιμένεις λίγο (=περίμενέ με), για να εκφραστεί κάποια επιθυμία με ευγένεια/λεπτότητα.

Το βιβλίο Learning Greek with Plato (σελίδα 183) λέγει ότι η υποτακτική στην αρχαία ελληνικά μπορεί να λειτουργεί ως προστατική α' προσώπου. Το ίδιο δεν συμβαίνει εδώ; Δηλαδή, όταν ο Στρεψιάδης λέει " ας σκεπαστώ κι ας ροχαλίζω" αυτό δεν λειτουργεί ως μια εντολή στον ίδιο τον εαυτό του; Αυτό είναι πώς το αντιλήφθηκα. Στο αρχαίο κείμενο δεν το καταλάβα καλά διότι λέει "ῥέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι".

Η υποτακτική αορίστου στις κύριες προτάσεις (όπως εδώ: ας σκεπαστώ) χρησιμοποιείται με μελλοντική σημασία.

Αυτό το ήξερα ήδη ότι την αόριστη ποιότητα εδώ σημαίνει ότι η δράση είναι περιορισμένα σε μια στιγμή και ότι, τουλάχιστον σε αυτήν την πτώση, δεν έχει ακόμα λάβει χώρο.

Η υποτακτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θέση προστακτικής, π.χ. Να μην το ξανακάνεις αυτό!

Είδα πρόσφατα ο τίτλος μιας ταινίας που είναι "να πεθερός, να μάλαμα!" και κατάλαβα ότι προτρέπει το πεθερός να έχει καλή καρδιά, αυτό είναι σωστό;

 

[Perseas]

Το βιβλίο Learning Greek with Plato (σελίδα 183) λέγει ότι η υποτακτική στην αρχαία ελληνικά μπορεί να λειτουργεί ως προστατική α' προσώπου. Το ίδιο δεν συμβαίνει εδώ; Δηλαδή, όταν ο Στρεψιάδης λέει " ας σκεπαστώ κι ας ροχαλίζω" αυτό δεν λειτουργεί ως μια εντολή στον ίδιο τον εαυτό του;

Ναι, σωστά. Εγώ απλώς αναφέρθηκα στην προστακτική ως έγκλιση.

Είδα πρόσφατα ο τίτλος μιας ταινίας που είναι "να πεθερός, να μάλαμα!" και κατάλαβα ότι προτρέπει το πεθερός να έχει καλή καρδιά, αυτό είναι σωστό;

Όχι, δεν υπάρχει προτροπή εδώ. Αυτό το "να" έχει δεικτική σημασία. (Here is/are; voilà).
Here is the money I owe you - Να τα λεφτά που σου χρωστάω.

 

[ianis]

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις εξηγήσεις Perseas!

 

[Αγγελος]

Πρόσεξε ότι το μόριο "ας" έχει δύο λίγο διαφορετικές σημασίες σ'αυτή τη φράση:
1. "ας σκεπαστώ" = προτροπή προς τον εαυτό μου. Αγγλικά let me cover myself,
2. "ας ροχαλίζω" = αν και μπορεί να ροχαλίζω μετά, δεν πειράζει. Αγγλικά even if I must snore.
Γιατί ο ομιλητής θεωρεί πιο πιθανό να ροχαλίζει αν σκεπαστεί, δεν καταλαβαίνω...

 

[ianis]

Γεια σου Άγγελο, αυτο που λες είναι βασισμένο στο αρχαίο κείμενο;

 

[Αγγελος]

Όχι, καθόλου. Μιλώ απλώς για τη φράση "Αλλά αν έτσι φαίνεται καλά, ας σκεπαστώ κι ας ροχαλίζω" στα νέα ελληνικά. Ήθελα να τονίσω πως το "κι ας" μπορεί να είναι και εναντιωματικός σύνδεσμος, όπως π.χ σ'ενα γνωστό τραγούδι: "Είμαι καλά, βρε ζωή, κι ας δακρύζω / Είμαι καλά, βρε ζωή, κι ας πονώ..." ή στην κοινότατη έκφραση "τραβάτε με κι ας κλαίω".
Αν το αρχαίο κείμενο λέει " "ῥέγχωμεν ἐγκεκαλυμμένοι", εγώ θα το μετέφραζα απλώς "ας ροχαλίζουμε σκεπασμένοι". Αλλά δεν ξέρω τα συμφραζόμενα.

 

[ianis]

Για να δω αν το κατάλαβα καλά:

"Είμαι καλά, βρε ζωή, αν και δακρύζω"

"τραβάτε με και άσε με να κλάψω".

Αν το αρχαίο κείμενο λέει " "ῥέγχωμεν ἐγκεκαλυμμένοι", εγώ θα το μετέφραζα απλώς "ας ροχαλίζουμε σκεπασμένοι". Αλλά δεν ξέρω τα συμφραζόμενα.

Λέει: Ἀλλ’ εἰ δοκεῖ, ῥέγχωμεν ἐγκεκαλυμμένοι. Και είχε πει πριν ότι οι δούλοι ροχαλίζουν και ότι ο γιος του κοιμάται σκεπασμένος.

 

[Αγγελος]

Για να δω αν το κατάλαβα καλά:
"Είμαι καλά, βρε ζωή, αν και δακρύζω".

Ναι, αυτό θα πει.

"τραβάτε με και άσε με να κλάψω".
Όχι ακριβώς. "τραβάτε με κι ας κλαίω" λέγεται γι'αυτούς που λένε ότι δεν θέλουν να κάνουν κάτι, αλλά στην πραγματικότητα χαίρονται που κάποιοι άλλοι τους αναγκάζουν να το κάνουν.

«Λέει: Ἀλλ’ εἰ δοκεῖ, ῥέγχωμεν ἐγκεκαλυμμένοι. Και είχε πει πριν ότι οι δούλοι ροχαλίζουν και ότι ο γιος του κοιμάται σκεπασμένος.»
Θα το μετέφραζα «Αλλά αν έτσι προτιμάτε, ας ροχαλίζουμε σκεπασμένοι!»

 

[ianis]

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Άγγελο και για τις πληροφορίες, διότι είναι πολύ εύκολο ο καθένας να παραβλέψει την έννοια που αναφέρεις της έκφρασης "κι ας" , και για τη μετάφραση του κειμένου, και τη διόρθωση, και το πολύ ωραίο τραγούδι! Χρόνια πολλά!!!