Ήθελα να πω ότι στο "η μαθηματικός" το φυσικό γένος (θηλυκό) δεν ταυτίζεται με το γραμματικό (αρσενικό). Το ίδιο ισχύει π.χ. με "το αγόρι": φυσικό και γραμματικό γένος διαφέρουν.
Αντιθέτως στα "ο δάσκαλος", "η δασκάλα", "ο διευθυντής", "η διευθύντρια" υπάρχει ταύτιση.
Δεν είναι έτσι;
Δεν συμφωνώ τελείως.
Στο "αγόρι" φυσικά το φυσικό και το γραμματικό γένος διαφέρουν. Γραμματικά το όνομα είναι ουδέτερο, παρόλο που σημαίνει ον αρσενικό. Αλλά λέμε «το έξυπνο και όμορφο αυτό αγόρι», με όλους τους προσδιορισμούς σε ουδέτερο γένος·
αυτό θα πει γραμματικό γένος.
Στο παράδειγμά μου «η Εmmy Noether, μεγάλη Γερμανίδα μαθηματικός του 20ού αιώνα», οι προσδιορισμοί του ονόματος 'μαθηματικός' είναι όλοι σε θηλυκό γένος. Νομίζω πως από αυτό συνάγεται πως το όνομα 'μαθηματικός'
σ'αυτή τη φράση είναι γραμματικώς θηλυκό, σε αρμονία με το φυσικό του γένος.
Μ'άλλα λόγια, το ουσιαστικό 'μαθηματικός' είναι... διγενές· μπορεί να έχει και αρσενικό και θηλυκό
γραμματικό γένος, πέραν του ότι μπορεί να υποδηλώνει και άντρες και γυναίκες.
Αντίθετα, το ουσιαστικό 'ιπποπόταμος' ή 'αλεπού' π.χ. είναι μόνο αρσενικό ή αντιστοίχως μόνο θηλυκό ως προς το γραμματικό του γένος, ενώ και τα δύο σημαίνουν όντα και αρσενικά και θηλυκά. Νομίζω πως αυτά τα ουσιαστικά χαρακτηρίζονται στην παραδοσιακή γραμματική «επίκοινα».