In medias res

[ThomasK]

Vanmorgen merkte ik bij een lied op dat het eigenlijk - en ik zou het dan zo formuleren - "in medias res" begint. Vermoedelijk zullen velen verwijzen naar "met de deur in huis vallen", maar in mijn ogen verwijst dat niet naar de essentie: ik mis iets als het midden...

Een creatieve poging mag ook!

 

[Peterdg]

"Met de deur in huis vallen" dekt dit niet. Bijvoorbeeld "Zuster Virginia" van Gerard Walschap "valt met de deur in huis", maar dat is helemaal niet in het midden van het verhaal; het is het begin. Waarom valt het dan met de deur in huis? Omdat het erg direct is; op de eerste bladzijde van het boek staat geen enkel vervoegd werkwoord, enkel infinitieven (of ik zou het moeten gemist hebben).

Als je het per se wil vertalen, dan zou het bv, afhankelijk van de context, kunnen zijn: "in het midden van de plot", "midden in het verhaal" of iets van die strekking.

 

[ThomasK]

Ben je zeker van die verklaring? Ik heb altijd gedacht dat het het midden van hààr verhaal is, maar idd het begin van het onze, waardoor wij pagina's, hoofdstukken, ..., lang, moeten wachten/lezen tot wij begrijpen hoe de vork in de steel (haar hele verhaal) zit. Maar het is zeer direct: er komt een koude wind binnen, en we moeten eerste even bijkomen om te begrijpen...

Dus: "in medias res" voor haar en eigenlijk ook voor ons, maar aan ons om het begin en de ontwikkeling op het spoor te komen... Toch? Of...?

 

[Peterdg]

Ik begrijp je opmerking niet. Wie is "haar"? Slaat dat op Virginia? En ik zeg juist dat "Zuster Virginia" niet "in media res" begint, maar dat het verhaal wel met de deur in huis valt.

 

[ThomasK]

k hoop dat wij eruit raken... Zulke boeken beginnen, volgens mij, in medias res, daar ben ik relatief zeker van: in het midden van het verhaal dat zij willen vertellen, of zelfs het einde, waardoor er nadien een hele flashback volgt, waarbij haar hele verhaal vanaf nul of in stukken en brokken wordt opgebouwd. [Ik zit nu bv. midden in het boek "Everyman" van Philip Roth, en de begrafenisscène is eigenlijk de eindscène van een verhaal dat nadien verteld wordt. Dus een variant van "in medias res": "in ultimas res".]

Dus: het middenstuk (of zelfs einde) van haar leven of zo komt aan het begin van het verhaal dat wij te lezen krijgen. Dus vallen wij in het verhaal binnen [met de deur in huis], als het ware gedesoriënteerd - want bij het begin willen wij gewoonlijk situering en dan een logische opbouw naar een einde toe)... Volgens mij zijn beide uitdrukkingen uiteindelijk zowat synoniemen: allebei in principe ongewenst... Toch?