According to two scholars by the names of Ghommi and Colleini, the lady in question was in fact referring to her own father when she invoked this Hurmuz guy. And, the full sentence is: روزگار هرمز سیاه باد که تو دست بر فرزندش دراز می‌کنی
Translation: dark may the life and times of Hormoz turn when you violate his offspring.
According to these same sources she said those words to Omar as he made a move to take a good look at the princess with a view to possibly taking her as his wife.
This makes sense as it conforms both to the of Hadith of the phrase and the use of the name “Hurmuz”.
The Hadith in Bihar Al-Anwar states:
لَمَّا قَدِمَ بِابْنِةِ يَزْدَجَرْدَ عَلَى عُمَرَ وَأُدْخِلَتِ اَلْمَدِينَةَ أَشْرَفَ لَهَا عَذَارَى اَلْمَدِينَةِ وَأَشْرَقَ اَلْمَسْجِدُ بِضَوْءِ وَجْهِهَا فَلَمَّا دَخَلَتِ اَلْمَسْجِدَ وَرَأَتْ عُمَرَ غَطَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ آه بيروز بادا هرمز قَالَ فَغَضِبَ عُمَرُ وَقَالَ تَشْتِمُنِي هَذِهِ وَهَمَّ بِهَا فَقَالَ لَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ لَيْسَ لَكَ ذَلِكَ أَعْرِضْ عَنْهَا إِنَّهَا تَخْتَارُ رَجُلاً مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ ثُمَّ اُحْسُبْهَا بِفَيْئِهِ عَلَيْهِ فَقَالَ عُمَرُ اِخْتَارِي قَالَ فَجَاءَتْ حَتَّى وَضَعَتْ يَدَهَا عَلَى رَأْسِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ مَا اِسْمُكِ قَالَتْ جَهَانْ شَاهُ فَقَالَ بَلْ شَهْرَبَانُوَيْهِ ثُمَّ نَظَرَ إِلَى اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لَيَلِدَنَّ لَكَ مِنْهَا غُلاَمٌ خَيْرٌ أَهْلِ اَلْأَرْضِ .
تترجمه خسروی، جلد ۱، صفحه ۸: وقتى دختر يزدجرد را پيش عمر آوردند دختران مدينه از بامها بتماشاى او آمدند مسجد از پرتو جمالش نورانى شد، وارد مسجد كه شد و چشم او بعمر افتاد صورت خود را پوشانيده گفت روزگار هرمز سياه باد. عمر خشمگين شده گفت مرا دشنام ميدهد خواست باو حمله كند امير المؤمنين (عليه السلام) مانع او شده فرمود ترا نميرسد كه چنين كنى او را اجازه بده يكى از مسلمانان را براى خود انتخاب نمايد سپس قيمتش را در سهم آن مرد حساب كن عمر باو اجازه انتخاب داد،پيش آمد و دست بر سر حسين ابن على (عليه السلام) نهاد،امير المؤمنين (عليه السلام) فرمود نام تو چيست؟عرضكرد جهانشاه،فرمود نه شهربانو سپس نگاهى بحسين نموده فرمود فرزندى از اين زن براى تو متولد مى‌شود كه بهترين فرد روى زمين است.
So it is as you described. The “Hurmuz” here may be the name of her forefather, though this princess’ father was Yazdgird III, the son of Shahriyar, the son of Khusraw II. Khusraw II was the son of Hurmizd IV, but is it really likely that she was referring to this person or another forefather? It’s known that in Islamic Hadiths the name Hurmuz is also used as the name of several people while also referring to God, similar to how the name of Allah العلي was used in the name علي. For instance:
وَعِنْدَ ذَلِكَ مَلَكَ
كِسْرَى بْنُ هُرْمُزَ بْنِ أَبَرْوِيزَ وَوَلِيَ أَمْرَ اَللَّهِ يَوْمَئِذٍ فِي...بَحِيرَا اَلرَّاهِبَ فَفَعَلَ وَمَلَكَ عِنْدَ ذَلِكَ
هُرْمُزُ بْنُ كِسْرَى ثَمَانَ وَثَلاَثِينَ سَنَةً وَوَلِيَ أَمْرَ...أَمْرَ اَللَّهِ يَوْمَئِذٍ دسيخا بْنُ أنشوا بْنِ مكيخا وَعِنْدَ ذَلِكَ مَلَكَ سَابُورُ بْنُ أَرْدَشِيرَ خَمْسِينَ سَنَةً وَ...اَلصِّدِّيقُونَ وَعِنْدَ ذَلِكَ مَلَكَ
كِسْرَى بْنُ هُرْمُزَ بْنِ أَبَرْوِيزَ...
Of course if the full sentence includes “دست بر فرزندش”, then it would be conclusive that it’s talking about her forefather and not God.
