Nie rzucim ziemi, skad nasz rod

Kuningas Sokeri II

New Member
Finnish - Finland
W poczatku polskiego wierszu "Rota" wystepuje sie slowo "rzucim" ("Nie rzucim ziemi, skad nasz rod"). Co to za slowo? Czasownik "rzucic" nie ma takiej formy fleksyjnej. Czy to jest jakis forma tego czasowniki, ktora juz jest nie w uzyciu?
 
  • Donoav

    Member
    Russian - Moscow, Belarusian - Vitebsk
    Od siebie dodam ciekawostkę: w języku białoruskim i rosyjskim normalne formy podobnych czasowników 1. osoby liczby mnogiej czasu przyszłego zawsze mają tę końcówkę "-im" (biał. -ім, ros. -им).
     

    Ben Jamin

    Senior Member
    Polish
    W poczatku polskiego wierszu "Rota" wystepuje sie slowo "rzucim" ("Nie rzucim ziemi, skad nasz rod"). Co to za slowo? Czasownik "rzucic" nie ma takiej formy fleksyjnej. Czy to jest jakis forma tego czasowniki, ktora juz jest nie w uzyciu?
    Taka forma fleksyjna jak najbardziej jest, ale nie znajdziesz jej w popularnych wydawnictwach. Jest to forma występująca do dziś w dialektach (gwarach) polskich
    Dawniej również w literaturze. Do dzisiaj można ją spotkać w poezji, dla rytmu.
     
    Last edited:

    wyrzyk

    New Member
    Polski, Svenska
    Czy możliwe, że para „rzucim”/„rzucimy” jest związana (jakkolwiek daleko) z inkluzywnością/ekskluzywnością? 🤔
    To pojęcie nie istnieje w żadnym języku europejskim poza Kaukazem, więc raczej mało prawdopodobne, by się nagle pojawiło w polskim.

    Końcówka „-m” (<- -мъ) zmieniła się w „-my” pod wpływem zaimka „my”, co też pomogło odróżnić ją od liczby pojedynczej na „-m” (<- -мь) w wielu czasownikach (mam, wiem...); to zmiana czysto fonetyczna bez wpływu na znaczenie. W podobny sposób końcówka „-smy” zmieniła się dalej nieregularnie w „-śmy” pod wpływem „-ście”.
     
    Top